Before memory fades...

Raring to Reclaim?

Foot prints of association on the sands of space erased by the waves of time. This is what flashed in my mind when i thought of acquaintances and associations, friends and frolic. I might sound like an eternal critic searching for a sour grape in the salad. But again, i am unwilling to fool myself to fancy.

One thought on human relations that impacted me to a great extent is that we may not walk through this path again and may not meet the people the way we had intended to meet or talk. This leaves us with options limited. The answer is to act NOW.

I am learning that if i appreciate someone, i have to let them know that i really appreciate them ASAP. If i admire someone, to let them know that they are being admired. To do good to the possible extent, to care for those who touched my core and all the while with a sense of urgency and empathy. Advance the appreciation and postpone the potshot but always be genuine. Hasn’t Kabir said, “Kaal Kare So Aaj Kar, Aaj Kare So Ub, Pal Mein Pralaya Hoyegi, Bahuri Karoge Kub”. Moreover, procrastination steals the  moment of its relevancy.

One my professors at IIT left me with this profound thought which on paraphrasing – ‘ I always have this clock ticking away in the back of my mind, reminding me of the  countdown.’ With this he set off my alarm and it has not stopped bothering me since!


"We don't get a chance to do that many things, and every one should be really excellent. Because this is our life. Life is brief, and then you die, you know? And we've all chosen to do this with our lives. So it better be damn good. It better be worth it" - Steve Jobs

Flying Colours

Rendezvous with the Rainbow

నీరసించకు జనం నిన్ను నమ్మలేదని,

గడచి పోతుంది గ్రహణం తట్టుకోలేక సూర్యున్ని,

మంచితనానికి మహిన విలువ ఎప్పుడూ ఎనలేని,

విడువకు నీ సహనాన్ని, " ఇది నాది కాదని!"

మిణుగురు ధైర్యం చూడు, వొంటరిగా చీకటిని వోడిద్దామని,

క్రాంతి తనలోనే వుంటే తల వంచడం ఎందుకని?

బంగారపు ధగధగ తగ్గదు, మసక నా  కంటిదైతే,

నిండు వెన్నల నవ్వదూ? మబ్బు " నేను గెలిచానంటే!"

              

వాన నీరుని నింగి కన్నీరు అంటారు, ఆకాశ పరవశం అనుకోరు ఎందుకు?

దృష్టి లోపానికి కానరావు సృష్టిలోనే మందులు.

కొవ్వొత్తికి తెలుసు కరుగుతున్నా, తన క్రాంతి తరగదని,

గొంగలికి తెలుసు నేడు ప్రాకుతున్నా, రంగుల భవితకు ఇంకెంతో లేదని... 

On being a Cindrella man...

O ye! Owner of thy Kite

'మనకెందుకు ',' నాదికాదు ','రేపు చూద్దాం ', అనకు నేస్తం,

కాలం ఆగదు, బాథ్యత తరగదు, తాతకైన వాని మాతకైనా,

లొంగదు లంచానికి, వంగదు వారసత్వానికి, సమత్వం సమయం నైజం,
నేటి వాకిట పాడు సరిగమ, రేపు నిలచుట ఎంత నిజం?

కంటికందిన నింగితార చేతికందుట ఎంత కఠినం?
విజయగాథల తేనె మధురిమ విస్మరించుట ఎంత సులభం?

అలుపెరుగక జీవితం పరుగెడుతోంది శ్మసాన సంస్థాన ప్రవేశానికి,
వదిలిన బాణంలా తిరిగిరాదు ఈ దారి, చేయిదాటిన అవకాశానికి,

వాన సైతం కురుస్తుంది మబ్బుకు కలిగితే స్పందన,
కలల స్వర్గం ఇలన పొందుటకు కావాలిగా కాసింత ప్రేరణ.

Lead, kindly Light!

a LITTLE prayer...to THEE

అక్షర జ్ఞానంబు అంబరమని, ఆత్మ జ్ఞానంబు అందలమని,
అమ్మ అనగా అమ్రుతంబని, అఖండ భారతంబు ఆత్మీయనిలయమని,
సోదరభావంబే సంస్కారసారమని, సఛ్ఛీలమే షోడశ సంపదయని,
సంగ్రహించినాము స్వామీ నీ చెంత, సిద్ధింపుము దీక్ష ఒకింత.

మంచితనమే మన నిజ నైజమని, మితభాషే మణిమాణిక్యంబని, 
క్రమశిక్షనే కఠిన కవచమని, కృషితో కృప ఖాయమని,
విమర్శలతో క్రుంగవలదని, విశ్వాసమే విజయ తిలకమని, 
విద్యనేర్చినాము స్వామీ నీ చెంత, ఒసగుము వివేకము ఒకింత.

జీవన గతిగమ్యము శాసించు నిరంతర దిక్సూచికమవమని,  
క్లేశ దుర్లభమందున తోడు నిలచు వెలుగు సౌధమవమని, 
తెరచాప పయన గమనమును గమనించు పవనమవమని,
కోరుతున్నాము స్వామీ నీ చెంత, అనుగ్రహింపుము పలుకరింత... ఒకింత. 

The discovery of a Friend... an Experiment!

Absolute Delight...Always.

Aim: To discover a true friend amidst the multitude of acquaintances.

Motivation: “You are shaped by the company you keep; a piece of iron turns to rust if it joins with air and water. Iron glows and takes on useful shapes if it enjoys the company of fire” -Sathya Sai.

Theory:  Perceptions, as colours, are a result of a transitional phenomenon. A rain drop on its journey from skies to sands produces the rainbow which neither the oceans below nor the clouds above are capable of. Similarly, since we travel in the transient zones of a wandering mind and oscillate between the good, bad and the ugly we too generate thoughts and notions that distinguish us, program our paradigms, choose whom to be trusted and whom to avoid.

Apparatus: Light can penetrate darkness and not the other way round. You can create light not darkness, for darkness doesn’t exist on its own; it is merely the absence of light. Therefore, a healthy conscience with ample discrimination is recommended for realizing the results of this pseudo-technical venture.

Precautions:  It is a difficult art and the seasoned can falter too, as the experiences are random and guised beyond recognition and life is a game not played by the rule book.

Results: "Only those deserve the name of friends who help in uplifting life, cleansing the mind, elevating emotions and strengthening resolves. Those who drag you into pomp, pedantry, paltry entertainment and petty pranks are enemies not friends. Friends cannot be won by social status, financial squander mania, outer scintillations and verbal assertions. Look into the very soul, the inner motives, the deeper aspirations and achievements, and then, yield your loyalty to such" - Sathya Sai

Annexure:  Shakespeare’s thoughts in the voice of Lord Polonius.
                   (Hamlet- Act I, Scene III)

"... And these few precepts in thy memory
See thou character. Give thy thoughts no tongue,
Nor any unproportioned thought his act.
Be thou familiar, but by no means vulgar.
Those friends thou hast, and their adoption tried,
Grapple them to thy soul with hoops of steel;
But do not dull thy palm with entertainment
Of each new-hatch'd, unfledged comrade. Beware
Of entrance to a quarrel, but being in,
Bear't that the opposed may beware of thee.
Give every man thy ear, but few thy voice;
Take each man's censure, but reserve thy judgment...”

Sorrow of an Umbrella

Sore to Soar!

For all the stones that are pelt, does the tree retreat?

Doesn't the sea survive though it has nothing sweet?

Does the boat ever fret over being always wet?

O! Humble umbrella, did you ever wipe thy sweat?

We may not notice your tears washed away by rain,

Where’s the considerate heart that feels your sullen pain?

Were you here to endure thy character being slain?

Be used and cast away if there were no returns to gain.

Some are here to forgive yet serve even those who err,

Tough times are only to those chosen for grades higher,

Evolution’s indicator, life’s celebrated secret souvenir,

For trees truly stronger, roots are deeper...do remember!


PS: Dedicated to the hands that help, hearts that care and lives that endure.


ఆంథ్రానువాదము:

గొడుగు కన్నీరు పెడితే...

సంధ్రం స్థంభిస్తుందా తనకు తియ్యదనం తరుగని?

చెట్టు తడబడుతుందా తనకు రాళ్ళు తగిలాయని?

పడవ పట్టుబడుతుందా తనకు పొడి బట్ట ఏదని?

గొడుగు తల్లడిల్లుతుందా తన తలకు నీడ లేదని?

నీ వెచ్చని కన్నీరు ఓ నచ్చని వాన కడిగేసినా,

నీ హృదయ పన్నీరు ఈ ప్రపంచం పట్టించుకోకున్నా,

నీతో లాభం లేదని ముడిచి మూల పడవేసినా,

నీ మేలు మరచినా, మా విధము తప్పినా,

కొన్ని బ్రతుకులు పుడతాయి సహన పేటికతో,

కష్టాలు కలిగికరుగును చోటువుంటే దేవుని ఇష్ట పట్టికలో,

నాగరికథ చిహ్నానిగా నీవు నడిచింది నీతి మాత్రమే,

ఒరుగదు వటవృక్షము నమ్ముతుంది తన వేళ్ళని కనుకనే!

అదనం: చేయూతనిచ్చు చేతులకు, స్పందించు మనస్సులకు, నడిపించు బ్రతుకులకు ... ఇది అంకితం.